از امروز صبح ۳ مرداد ماه ۱۴۰۴ تصمیم گرفتم به مرور اشعاری از شاعران را که در آن «دوستت دارم» دارد را اینجا جمعآوری کنم و با این شعر آغازیدمش که در کانال تلگرامم گذاشتم. البته اولینم به دوست داشتن دیگری و تاثیرش پرداخته اما چون بسی دلانگیزم بود با آن آغازیدم.
با من موافقید؟
نظرتان لطفن. خوشحالم میکنید با نظرتان.
و چون تو مرا دوست داری
دنیا بزرگتر
آسمان وسیعتر
دریا آبیتر
گنجشکها آزادتر
و من هزار بار زیباتر شدهام…
سعاد_الصباح ۹ صبح ۳ مرداد ماه ۱۴۰۳
«وقتی تو را دوست دارم، آنچه دوست دارم چیست؟ نه جسمی است، نه تنی است، نه زیبایی گذران، نه درخشش روشنایی، نه آوازهای دلکش، نه گلها و گیاههای خوشبو، و نه اعضایی که از هماغوشی لذت میبرند. با این همه، وقتی تو را دوست دارم روشناییای خاص، آوازی خاص، بویی خاص، و هماغوشیای خاص را دوست دارم؛ یعنی روشنایی و آواز و بوی و هماغوشی انسانِ درونیام را: آنچه روحم را روشن میکند، آنچه در مکان نمیگنجد، به صدا درمیآید، آنچه در زمان نیست، میبوید آنچه بادش نمیبرد، و هماغوش میماند آنچه سیری جدایش نمیکند. این است آنچه دوست دارم وقتی تو را دوست دارم.»
سنت آگوستین، اعترافات
۳ مرداد ماه جمعه. ۱۷:۲۲