نظری بر «سریال ترکی قیام عثمان»

#چالش_صدروزه_وبلاگ‌نویسی

روز هشتاد و هشتم

بیش از سه سال است که بیشتر سریال‌های تاریخی ترکی را برای یادگیری بهتر زبان ترکی استانبولی می‌بینم.

حتما با خود می‌گویید, وای نگو این سریال‌های با مطالب تکراری، عشق و خیانت و مهوع و…
نظرتان را کاملا قبول دارم!

اما سریال‌های تاریخی‌شان کمی بهتر است. هرچند همان روال مخاطب احمق‌پندارانه را دارد. کشمکش‌ها و معماگونه‌هاشان آنقدر واضح است که نمیدانم چرا ترک‌ها شاکی نمی‌شوند؟

اما من با دید دیگری و برای آموزش زبان می‌بینم و ناچارم چشم‌پوشی کنم.
شخصیت عثمان با بازی درخشان بوراک اوزجویت است که جذابیت چهره‌اش بر جذابیت سریال می‌افزاید.

از نظر من شخصیت‌پردازی و انتخاب بازیگران در تمام سریال‌هایی که دیده‌ام،  عالی است.
تمام شخصیت‌ها در طی روند داستان بخوبی با رفتار و گفتار شناسانده می‌شوند. البته ایراد تمام فیلم‌ها و سریال‌های ترکی این است که شرح اتفاقات آینده در گفتگوی دو تن از شخصیت‌ها گنجانده می‌شود که بسیار حال به هم زن است.

شاید ترک‌ها بدین گونه بهتر فیلم را درک می‌کنند چون آن‌ها برای تمام سریال‌ها  ریتینگ مردمی دارند و بر اساس ذوق و سلیقه و استقبال مخاطب‌شان حتی سریال‌ها را ادامه و یا حذف می‌کنند.

اما نکته‌ای که توجه مرا در این سریال جلب کرد، شخصیت‌پردازی  شخصیت عثمان بعنوان فردی متفاوت، خودساخته و مقتدر تا بخش ۱۳۷ که من دیشب دیدم است.

شخصیت او را از کودکی در آغاز سریال و  کاملا متمایز بودنش را نمایش دادند. فرزند آخر بود و از همه برادرانش دلیرتر و از کودکی هر روز شریک حادثه‌ای عجیب  و زخمی و موجب آسیب دیدنش می‌شد و در طی رشدش با همین حوادث خودساخته که در اثر کنجکاوی و سرکشی و متمایزبودن از برادرانش بود شکل می‌گرفت و کسی متوجه این تفاوت فاحش نبود جز پدرش که اورا واجد شرایط جانشینی خود می‌دانست و بیشتر از همه به او سخت می‌گرفت.
همیشه در داستان‌هایی که می‌خواندم با خود فکر می‌کردم چرا اغلب کوچکترین فرزند شاهان جانشینش می‌شوند. با دیدن این سریال به نکته جالبی رسیدم و آن اینکه وقتی از همه کوچکتری در قصر کمتر کسی به تو توجه نشان می‌دهد. شاهزاده هستی، اما کسی فکر نمی‌کند در آینده شاه شوی و به همین خاطر از تیررس دید خانواده و اطرافیان خارج هستی.

خودساخته شدنت از همین‌جا آغاز می‌شود و خلاق و شایسته پادشاهی می‌شوی. جالب نیست؟

کمتر زیر ذره‌بین توجه دیگران بودن امتیازی برایت می‌شود. آن هم چه امتیازی!!!

آیا در زندگی افراد عادی هم چنین اصلی حاکم است؟
تا بحال از این زاویه به خود و اطرافیانت توجه کرده‌ای؟

با من موافقید؟

خوشحال می‌شوم از تجربیات‌تان برایم بنویسید.
#یادداشت_روز
#سریال_ترکی_عثمان