عنامه همسر مهناز بانو 

بسم حبیب العشاق 

ز دوری تو دو چشمم چو رود جیحون است 

شوم فدای تو احوال چشم تو چون است.

تصدقت گردم. دردت بجانم 

کاغذتان که رسید حیرانی واشتیاقم صد چندان گشت اما چاره ای جزتحمل فراقتان ندارم. من همه چیز دارم به شرط آن که شما باشی بی شما هیچم بانو جانم. درکوه و کتل و گدار و رودخانه که نظر می کنم جز شما نمی بینم. امروز خورش بادنجان و غوره تازه داشتیم اما به پای دست پخت شما نمی رسید. شما درصناعت طباخی واداره منزل والبت دردل بیقرار من افضل هستید.

جانم به فدایت تلگرافی که از  سر ناچاری ارسال نمودم به همراهش شانه پردار گرانقیمت نقره و عطر موی هندی اعلا بسیار تفحص نموده تا یافتم .مسرورگشتم پسندتان افتاده. همراه کاغذ یک قبای زنانه گرانقیمت, پارچه اش دستباف راه راه است.  زیر بغل یک چاک است. آسترش چاپ قلمکار. بسیار گرانبهاست امادر مقابل وجود شما که بیش از جهان برایم  می ارزد هیچ است. امید که پسندتان افتد.

آرزومند دیدارت 

صد بوسه به پیوست است.

جانم به فدایت  تا هستم. 

تصدقت قوام الدین یوسفی تفرشی 

چهارشنبه ۴رجب ۱۴۴۴قمری