«من از دوستت دارم» یدالله رویایی
از دوستت دارم
از تو سخن از به آرامی
از تو سخن از به تو گفتن
از تو سخن از به آزادی
وقتی سخن از تو می گویم
از عاشق از عارفانه می گویم
از دوستت دارم
از خواهم داشت
از فكر عبور در به تنهایی
من با گذر از دل تو می كردم
من با سفر سیاه چشم تو زیباست
خواهم زیست
من با به تمنای تو خواهم ماند
من با سخن از تو
خواهم خواند
ما خاطره از شبانه می گیریم
ما خاطره از گریختن در یاد
از لذت ارمغان در پنهان
ما خاطره‌ایم از به نجواها
من دوست دارم از تو بگویم را
ای جلوه‌ی از به آرامی
من دوست دارم از تو شنیدن را
تو لذت نادر شنیدن باش
تو از به شباهت از به زیبایی
بر دیده تشنه‌ام تو دیدن باش.
«تمرین دوره شعر ۴»
این شعر پر معنا و شاید بی‌معنای «یدالله رویایی» را مدت‌ها پیش خوانده بودم که حرف و سخن‌ها هم در پی دارد. اما اولین بار که خواندمش و با شناختی که از قبل از او و اشعارش داشتم، برایم جذاب بود. اولین کاری که معمولن در خواندن اشعار می‌کنم پس و پیش کردن لغات است. برای لذتبخش‌تر کردن و بهتر مفهومش را دریافتن. با این شعر هم همین کار را کردم. ببینید با کمی جابجایی چه پر مفهوم می‌شود و زیبا. شاید رویایی عمدن بعضی کلمات را حذف کرده که خواننده را به کمی تفکر برانگیزد. برای من که چنین بود. من در اینجا برداشتم از این شعر «هنجارگریز» را می‌نویسم.
از دوستت دارم
از تو سخن به من، به آرامی
از تو سخن، به از تو گفتن
از تو سخن به من، به آزادی
وقتی سخن از تو می‌گویم
از عاشق از عارفانه می‌گویم
از دوستت دارم
از دوستت خواهم داشت
از فکر عبور با تو در تنهایی
من با گذر از دل تو سفر می‌کردم
من با چشم سیاه تو سفر می‌کردم
من با چشم تو خواهم زیست
من با تمنای تو خواهم ماند
من با سخن از تو خواهم خواند
ما خاطره از شبانه می‌گیریم
ما لذت ارمغان در پنهان
ما خاطره از گریختن در یاد
ما خاطره‌ایم از نجواها
من دوست دارم از تو بگویم
ای جلوه‌ای از آرامش
من دوست دارم از تو شنیدن را
تو لذت نادر شنیدن باش
بر دیده‌ی تشنه‌ام تو دیدن باش.
به نظر شما این شعر زیبا را می‌شود نادیده گرفت و چندین بار مرور نکرد؟
البته شاید بگویید که این، دیگر شعر یدالله رویایی نیست. شاید هم نباشد اما تمامن مفهوم شعر اوست نه من. او که شاعری تواناست نه من.
#مرور_شعر
#تمرین