#چالش_صدرپزه_وبلاگ‌نویسی
روز هفتاد و پنجم
عشق خاموش شده
تکه‌ای از فیلم «کنعان»
ساختهٔ مانی حقیقی
«عشقی که خاموش می‌شود، آزمون فلسفی‌ای سخت و چنان غنی است که می‌تواند از یک سلمانی، رقیبی برای سقراط بسازد.»
▪️(قطعات تفکر، امیل سیوران، ترجمه بهمن خلیقی، ص۴۵)
امیل سیوران می‌گوید عشق خاموش‌شده، آدم را فیلسوف می‌کند. چرا؟ ناگهان جهان در چشم ما غریبه می‌شود. بین ما و جهان فاصله‌ای پرناشدنی می‌افتد. و در این فاصله، تفکر آغاز می‌شود.
گسست بین ما و جهان، گاهی ناشی از فقدان عزیزی است که بی او خود را بازنمی‌شناسیم. فقدان او، گذشته و آینده را در مه فرومی‌بَرد. فرداهای بی او دوست‌داشتنی نیستند و دیروزهای با او، تکرار نمی‌شوند.
خاموش شدن عشق و دوستی نیز چنین است. گذشته‌ای که به خواب و خیال می‌مانَد و آینده‌ای که به چشم ما بیگانه است.
چراغی روشن، خاموش می‌شود و ما در تاریکی پدیدآمده در خود فرومی‌رویم. اگر بخت با ما یار باشد، در آن تاریکی بذری می‌کاریم و به سوی آگاهی ژرف‌تری سر بلند می‌کنیم.
عزیزی که از دست می‌رود، دوستی‌ای که به پایان می‌رسد، و شعله‌ای که خاموش می‌شود، بزرگ‌ترین آزمون فلسفی است.
@sedigh_63
آیا به این متن باور دارید؟ تجربه‌اش کرده‌اید؟
آزمونی سخت که گاهی از آن سربلند نمی‌توانیم خارج شویم. خرد و خسته می‌شویم و دیگر انسان قبل نمی‌شویم.
اما اگر سربلند از آن خارج شویم مانند بذری نو قوی‌تر و شاداب‌تر خواهیم بود!
من سربلندانه تجربه‌اش کرده‌ام اما با سختی بسیار همراه بود که فراموش‌ناشدنی است.