از دیشب ۱۴۰۳.۵.۱۴ شنبه شب شروع به دیدنش گرفتم و امروز تمومش کردم تصور چنین جهانی در آینده ترسآوربود. اما در حال آمدنه و ناگزیر از پذیرشش هستیم. اما پیشنهادم دیدن این فیلم جذاب است.
فیلم سینمایی او فیلمی در ژانر کمدی-درام رمانتیک علمی-تخیلی است که اسپایک جونز نویسندگی و کارگردانی آن را بر عهده داشته است. فیلم سینمایی او Her یکی از بهترین فیلمهای عاشقانه تاریخ است که در واقع تنهایی بشر را به رخ او می کشاند.
داستان فیلم در سالهای مابین ۲۰۱۷ تا ۲۰۷۷ اتفاق میافتد. محوریت داستان در مورد مردی است که با یک سیستمعامل هوشمند رایانهای که دارای صدا و شخصیت یک زن است رابطه عاطفی برقرار میکند. National Board of Review Awards این فیلم را به عنوان برترین فیلم سال ۲۰۱۳ انتخاب کرد.
این فیلم نامزد سه جایزه گلدن گلوب شد: جایزه گلدن گلوب بهترین فیلم موزیکال یا کمدی، بهترین فیلمنامه و جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد فیلم موزیکال یا کمدی که موفق به دریافت یکی از آنها یعنی بهترین فیلمنامه شد. فیلم او نامزد پنج جایزه اسکار از جمله جایزه بهترین فیلم و جایزه بهترین فیلمنامه غیراقتباسی (اصلی، اوریجینال) شد و سرانجام در بخش بهترین فیلمنامه غیراقتباسی برنده اسکار شد.
داستان فیلم در زمان آینده در شهر لس آنجلس اتفاق میافتد. تئودور «خواکین فونیکس» مرد میانسالی است که شغلش نوشتن نامههای عاشقانه از طرف افراد متقاضی به نامزدشان است. تئودور نامههای عاشقانه را آنقدر خوب مینویسد، گویی که عاشقترین فرد روی زمین است. اما در زندگی شخصیاش چندان موفق نیست. رابطهاش با کاترین (رونی مارا) به شکست انجامیده و تئودور از نظر وضعیت روحی در شرایط خوبی به سر نمیبرد.
در گیرودار اتفاقات ناخوشایند زندگی تئودور، به صورت کاملا اتفاقی با یک سیستم عامل کامپیوتری بسیار هوشمند به نام سامانتا (با صدای اسکارلت یوهانسون) آشنا می شود. برنامهای که بر پایه هوش مصنوعی ساخته شده است و بسیار باهوش و جذاب. تئودور رفته رفته جذب او میشود بطوری که وی تصمیم میگیرد به جای تجربه کردن یک عشق حقیقی، به سامانتا عشق بورزد و…
فیلم « او » برخلاف تصویر رایجی که از زمان آینده در هالیوود ترسیم میکند، چندان رغبتی به فاجعهبار نشان دادن این دوره ندارد. در آیندهای که اسپایک جونز در فیلم «او» نشان می دهد، بسیاری از بیماریها درمانپذیر شدهاند، مشکلات سیاسی حل شده و معیشت مردم نیز در وضعیت خوبی به سر میبرد. جونز با به تصویر کشیدن این دنیای ایدهآل قصد دارد مزیتهای استفاده از تکنولوژی در آینده را به ما نشان دهد و بگوید که تکنولوژی آنچنان هم که عام و خاص نگرانش هستند، پدیده مشکلزایی نیست.
اما در این دنیای پیشرفته و جذاب، مشکل تنهایی انسانها حل نشده باقی مانده و تئودور یکی از همین افراد است که فیلم تمرکز خود را بر او و نحوه زندگیاش قرار داده است. تئودور فرد درونگرایی است که با وجود توانا بودن در نگارش نامههای عاشقانه از جانب دیگران برای نامزدشان، خود در زندگی شخصی با مشکلات متعددی مواجه است. از نظر من شاید یکی از دلایل جذابیت فیلم بازیگری خوب خواکین فونیکس باشد.
میترسم اگر بیشتر به فیلم بپردازم اسپویلش کنم فقط پیشنهادم دیدن این فیلم جذاب است.