فیلم «نمایش ترومن» رو امروز چهارشنبه ۱۴۰۳.۴.۲۷ در جستجوی فیلم دیگری بودم که به چشمم خورد.چون عاشق بازی جیم کری هستم از ساعت پنج تا الان که هشت شب شده دیدمش البته وسط فیلم استراحت هم داشتم و یک چرت نیم ساعته.
فیلمش رو دیدید؟ اگر نه حتما ببینید
داستان فیلم دربارۀ مردی به اسم «ترومن» است (اسمی که به معنی «انسان حقیقی» است). ترومن بدون اینکه خودش بداند از زمان تولد تا جوانی ستارۀ یک نمایش تلویزیونی بوده که بسیاری از مردم سراسر دنیا در تلویزیون‌هایشان آن را دنبال می‌کنند.
او در یک استودیوی بسیار بزرگ زندگی می‌کند که همۀ آدم‌های آن بازیگر هستند (حتی همسرش و بهترین دوستش) و همه‌جای آن پر از دوربین‌های مخفی است (حتی پشت آینۀ توالت). تنها کسی که فکر می‌کند این دنیا دنیای واقعی است خود ترومن است.
این استودیوی بزرگ شبیه به یک جزیره ساخته شده تا بیرون رفتن از آن فقط با قایق امکانپذیر باشد؛ در ضمن کارگردان نمایش در زمان کودکی ترومن پدر او را در یک صحنه‌سازی نمایشی در دریا غرق می‌کند تا ترومن از دریا وحشت پیدا کند و هیچوقت هوس سوار شدن به قایق و ترک جزیره به سرش نزند.
از نظر من فیلم رو میشه عمومیت داد به وضعیتی که ما الان داریم که از طریق رسانه‌ها در احاطه کامل هستیم و بر اساس خواست پایه‌گذارانش کاملن و با هدف مشخصی در حال کنترلیم اما ازش بی‌خبریم.
فیلم بسیار استادانه تا نیم ساعت پایانی جوری نمایش داده میشه که حتی مخاطب هم متوجه نمی‌شه که چه اتفاقاتی در جریانه و حتی وقتی ترومن اینو عنوان می‌کنه باز هم فکر می‌کنی متوهمه و کم کم متوجه می‌شی که ترومن درست متوجه شده و در تمام مدت زندگیش بازیچه بوده.
تصور این‌گونه زیستن دیوانه کننده است. اما باید بپذیریم که همه‌ی ما یک ترومن هستیم به همین سادگی.
بازی جذاب جیم کری جذابیت فیلم رو چند برابر کرده است.
منبع عکس‌ها
Fararu_com