چرا وبلاگنویسی میکنیم؟
چالش صد روزه وبلاگنویسی
آیا تا بحالش به این سوال اندیشیدهاید؟
سوال سادهای بنظر میرسه اما جواب دادنش بدون شک نیاز به کمی فکر کردن داره و شاید هرکس جوابش با دیگری کاملا متفاوت باشه! درسته؟
از نظر من و دلیل من برای ایجاد سایت و از امروز که در چالش صد روزه وبلاگنویسی همراه با صبا مددی نازنین شدم و شروعش کردم اینه که با نوشتن اتفاقات و مشکلات خود و دیگران و نظراتمو گفتن شاید( الان که فکر نمیکنم چون در شروع کارمم) در آینده کسانی بخونن و اشارتی و کنایتی که به موضوعی کردم تلنگری بشه برجان آشنای نازنینی که در کنارم به هر دلیلی قرارگرفته.
یه خوبی دیگه اش اینه که از هرچی دلت خواست میتونی بنویسی که این از بهترین حسنهاشه از نظرمن البته. چون یکجوری خالی کردن احساساتمم هست. میشه با قاطعیت گفت اثر درمانی هم داره.
چون میدونی درآغاز کارت حالا حالا ها مونده که کسی نوشتههاتو بخونه و و نظر بده یا اثر کنه خودش یک پرونده رواندرمانی هم واست میشه که رایگانه.
علاوه بر آن واسه اینکه ما آدمها بطور دائمی در حال تغییریم و ثبت دیدگاهام بعد از مدتی که رشد میکنم میتونه حتی رشدمو و تغییراتمو بم یادآور بشه و میشه گفت یک دفترچه خاطرات کوچولو موچولو از تصورات و افکارمه که راحت نوشتمش و حال و هوای خودمو در شرایط مختلف زندگیم که گزارشش میکنمه که در آینده شاید برای خودم جالبتر از دیگران هم باشه.
با نظرم موافقید؟ اگر نه چرا؟
نظر شما چیه؟
بخش وبلاگنویسیمو در بخش وبلاگنویسی برگهها صد روز انجام دادم دوست داشتید ببینید!!!