#چالش _صد_روزه_وبلاگنویسی روز ٢٢
#چالش نپاهش روز چهاردهم 20 مرداد 1402
مورچههای خانگی
مورچههای خانه ما دونوعند سیاه و بس که ریزند به چشم دیده نمیشوند مگر آن که از نزدیک دقت کنی، اما وقتی نیش میزنند چنان تاول دوسانتی میزند و خارش وحشتناکی دارد و جایش تا چند هفته بر پوست همراه با خارش میماند که باور ناپذیر است.
نوع دیگرش کمی درشتتر است لااقل به چشم میآید اما وقتی نیش میزند تا دوروز تیر میکشد و مثل نیش عقرب درد و سوزش دارد. جای شکر دارد که ریزند و نیششان کوچک است.
حدود یک هفته است که مورچهها دست از هجوم به سطل آشغال آشپزخانه برداشتهاند. بدنبال دلیلش میگردم. هرروز به محض برداشتن کیسه آشغال مدتی بدنبال هم میدوند و جابجا میشوند و هی سرهاشان را به هم میزنند و کم کم از راه آمده پشت سر هم دور میشوند.
فکر میکنم چون روزانه کیسه را بر میدارم، فهمیدهاند در برداشتن کیسه تعدادی از آنها میمیرند نیامدهاند. اما امروز که کیسه مشکیامان تمام شده و یک کیسه سفید گذاشتهام دوباره صفشان سرازیر شده است. متوجه میشوم به رنگ سیاه حساسند.
در گوگل سرج میکنم اما چیزی در موردش نمییابم.
در طی هفته با آزمایش تغییر رنگ کیسه ها متوجه حساسیتشان و گریز از رنگ سیاه میشوم.
برایم جالبست که با کمی دقت به نکتهای کشف نشده در مورد مورچهها دست یافتهام.
آیا شما چنین تجربهای داشتهاید؟
nepahesh@