میدونین چرا تا این حد در حسرت روزهای طلایی کودکی هستیم؟
نیچه دراین مورد می گوید:چون روزهای کودکی روزهای بی خیالی بودن، روزهای عاری از دلواپسی، روزهایی که هنوز آوار گذشتهها و خاطرات دردناک و محزون بر ما سنگینی نمیکردهاند…
#اروین_د_یالوم ازکتاب روشنی شوپنهاور
واقعااااا همینه.موافقید؟