#چالش_صد روزه_وبلاگ‌نویسی

روز ۹۷

 

حتما این مثل قدیمی «کافر همه را به کیش خود پندارد» رو شنیدین.

مدتیه که دچار یکی شدم که فکر می‌کنه منم مثه خودشم، غافل از این که نه کمی بلکه زمین تا آسمون با هم فرق داریم.

هر روز بم تلفن می‌کنه و جویای حالم می‌شه و در طی روز بی‌خبر بم سر می‌زنه که از نظر خودش مچم رو بگیره اما تیرش به هدف که نمی‌خوره هیچی، بوی دماغ سوخته‌اش حال منم جا میاره و بعد از رفتنش کلی به اون کج‌خیالیش با این که عزادار و غمگینم از ته دل می‌خندم.

گاه درک پایین آدم‌ها هم باعث زحمت خودشون هم دیگرانه. کاش لااقل بعد از مدتی بفهمن و دست بردارن.

البته اگر دست برنداره منی‌که به صبوری و متانت در کلام و رفتار معروفم اما و لیکن چون متولد سال سگم و همون نجابت و اصالت و وفاداری سگارو دارم اما ممکنه اون روی سگم هم یهویی بالا بیاد و بشورمش. چون اون روی سگم رو هنوز ندیده ممکنه بدجوری جا بخوره اما به نظرم حقشه.

بنظرتون حق چنین آدمایی نیس که وقتی پارو از گلیم‌شون درازتر می‌کنن حسابی بشوری و بچلونی و در کمال آرامش پهن‌شون کنی و بعد یک دل سیر بهشون بخندی؟

تا حالا چنین موردی داشتین؟
شما هم مثه من روی سگ‌تون بالا اومده تا حالا؟

به وقت جمعه شب ۲۹ دی ماه

#مهناز_روحانی
#یادداشت_روزانه
#کافر

پیمایش به بالا