📌نوشتن، ابزاری برای خودشناسی
آیا می‌دانستید خودشناسی یکی از حیاتی‌ترین مهارت‌های زندگی و نوشتن هم مهم‌ترین ابزار آن است؟
💢با نوشتن به تماشای خودت بشین
از تماشاکردن و هم‌قدم‌شدن با خودم مدتی می‌گذرد. در این مدت دو نفر بودم. یک نفر که گاهی اهمال‌کار می‌شد، گاهی اضطراب شروع انجام کار امانش را می‌برید و گاهی ترس از انجام کار وادارش می‌کرد تا از پشت میز بلند شود و راه برود.
💢آیتم خودپژوهی را به کار بیفزا
نفر دوم اما تماشا می‌کرد. خالی از هر احساسی فقط نگاه می‌کرد. درست مثل زمانی که یک پژوهشگر وارد میدان پژوهش می‌شود و کاری جز نوشتن، یادداشت‌برداری، کلمه‌برداری و ضبط تصویر ندارد.
اگر با خودم عهد نکرده بودم که بنشینم و خودم را تماشا کنم، هر کدام از این حالات خودش به تنهایی می‌توانست مانع من برای انجام کارهای دیگر شود.
❎ اما اوضاع فرق داشت.
بعد از مدتی متوجه شدم تماشا دارد یک حالت را از من می‌گیرد و حالت دیگری را جایگزین آن می‌کند.
✨ و این قدرت نوشتن روی کاغذ بود.
تماشای خودم از بیرون باعث شده بود میزان سرزنش درونیم تا حد زیادی پایین بیاید.
طی این مدت تکرار کلمه‌ی «نمی‌توانم» در ذهنم کاهش یافته بود.
✅ پژوهشگر درونم به‌خوبی کار خودش را انجام داده بود. چرا؟ چون هر چیزی را که دیده بود، ثبت کرده بود. بی‌هیچ قضاوت و کم‌وزیادی.
💢پدیده‌شناسی با نوشتن
توانسته بودم با خودم مثل یک پدیده برخورد کنم. پدیده‌ای که گذر زمان و اتفاق‌های ریز و درشت باعث شده بود از آن غافل شوم و نیاز به شناخت آن داشتم.
اینکه می‌توانستم عادت‌های خوب و بدم را ببینم این احساس را در من به وجود آورده بود که عادت‌ها مانند بچه‌هایی هستند که خودم می‌توانم آن‌ها را تربیت کنم.
✅ اولین قدم برای این تربیت، دیدن عادت‌های خوب و بد و رسیدن به این توانایی بود که بتوانم هر کدام از آن‌ها را به خوبی توصیف کنم.
💢با نوشتن بر افکارت مسلط شو
تماشاکردن و خودشناسی با نوشتن باعث شده است این عادت‌ها را مانند مهمانانی بدانم که خود تصمیم بگیرم کدام را نگه دارم، کدام را بیرون کنم یا حداقل بتوانم با آن‌ها به سازش برسم.
اینکه توانسته‌ام با تعهد به نوشتن و همراه با نگاه دقیق درون خودم را بهتر ببینم، باعثِ زایشِ یک حس تسلط بر خودم شده است.
تسلطی که به من می‌گوید می‌توانم هر عادت بد و خوبی را با توجه، تکرار و گذشت زمان در خودم پررنگ‌تر یا کمرنگ‌تر کنم.
💢 یک ابزار مجانی برای خودشناسی
خودشناسی بدون نوشتن مثل نشستن و نگاه‌کردن به یک گودال آب است.
گودال آبی که بوی بد ناشی از ساکن بودنش، آزارت می‌دهد و باعث می‌شود که دست از تماشا برداری و رهایش کنی. اما اگر بنویسی همه چیز مانند آبِ روان می‌شود.
💢با نوشتن عاشق خودت باش
با نوشتن همه‌ی وجودت را لمس کن تا رابطه‌ی عاشقانه‌ای با خودت بسازی.
✍حدیث بگری
#آموزش_نویسندگی
AhleNeveshtan.ir/745
@AhleNeveshtan
